SESSİZ GEMİ









Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir
gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır
yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.

Rıhtımda
kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri
nemli.

Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı
hayatın ne de son matemidir bu.

Dünyada sevilmiş ve seven nafile
bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.

Bir çok
gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok
seferinden